مسئولان کشور یاد گرفته اند (کپی کاری) برای گذران امورات خود مانند زمان دانشجویی یک پایان نامه را از روی دیگران تقلید کرده بنویسند تحویل دهند بدون آنکه عواقب این فاجعه را حتی فکر کرده باشند.
بیش از هفتاد سال است وزرات خانه و دولت مدون در ایران داریم اما دریغ از یک برنامه ولو کوچک که برای چند سال موفق و پیش بینی های آن درست بوده باشد.
حتی دریغ از یک پیش بینی مختصر موفق تاسف اینجاست که بطور معمول انسانهای تحصیل کرده در این دولت ها حضور داشتند .
حتی زمان شاه هم متصدیان از بین دانش آموختگان انتخاب شده بودند؟ اگر چه نوعا باید از وابستگان درباری یا خاندانهای مورد اطمینان ساواک انتخاب می شدند نتیجه این شد
که تقریبا تمام عناصر انتخاب شده ضعیف بی فکر بی بینش و نالایق بودند.
هیچ کدام نمی توانستند برای آینده سازمان خود یا مردم برنامه بنویسند نیازهای آینده را تخمین بزنند
کشور و امکانات به سوی نیازهای آتی سوق دهند .
یا حتی برنامه ای از خود باقی بگذارند که قابل استناد باشد.
این آثار شوم این دکترها و کارشناسی ارشد های آبکی است که امروز خروار خروار با هزینه گزاف در دست اشخاص و ملت ایران می گذارید.
حتی زمان شاه هم این پدیده تحویل مدرک به نور چشمی ها را داشتیم امروز بیشتر و وحشتناک تر؟
مدارکی که طبق آمار باعث بدبخت شدن خود فرد و جامعه شده است؟
یک روز با یک کارشناس انگلیسی رانندگی در صف ابتیاع گواهینامه رانندگی در یک کشور خارجی صحبت می کردم به او گفتم من گواهینامه پایه یک ایران دارم قادرم هر کامیونی رانندگی کنم چرا گواهینامه من را از صفر اعلام کردید تا همه مراحل دوباره طی کنم
گفت اگر سیستم صدور گواهینامه در کشور شما اصولی بود اینقدر تلفات نداشتید؟
(متاسفانه پاسخی نداشتم بدهم.)
اکنون از صفر یاد می گیری چگونه باید رانندگی کرد. من جای شما بودم تمام گواهینامه های رانندگی ایران باطل اعلام می کردم و دوباره از نو باید مردم بیایند و گواهینامه بگیرند.
در واقع هم همین شد .
کشور ما بطور نسبی در سال به پنجاه هزار اتوبوس نیاز دارد حدود یکصد هزار کامیون بزرگ و کوچک در سال ؟
چند عدد ماشین سواری در سال نیاز داریم ( ماشین هیبریدی ) یا تمام برقی
چند عدد وانت چند عدد آمبولانس و غیره نیاز داریم در سال؟
کجا کشور برای این نیازها برنامه داشته است حداقل امروز با اطمینان می توان گفت این وسایل نقلیه قابل تولید در ایران هستند .
نه دولت خود صنایع مادر دارد اینها را تولید کند نه مجوز و تسهیلات در اختیار بخش خصوصی قرار داده تا این وسایل تولید شوند؟
نتیجه امروز نزدیک به دو میلیون کامیون و اتوبوس بسیار فرسوده در کشور تردد می کنند که پنج برابر استاندارد جهانی آلودگی دارند.
بسیاری از آن ها متعلق به چهار و سه دهه قبل هستند و موتورهای آنها بارها تعویض و تعمیر شده اند آن هم با لوازم بی کیفیت چینی و هندی یا موتورهای قاچاق که از طریق لنج ها تحت عنوان ته لنج به ایران وارد می شوند
حداقل چهل در صد این وسایل در تهران تردد می کنند.
اکنون در بزرگ راه های جنوب تهران به صورت شبانه روزی در حال کار هستند؟
هر کدام با یک اگزوز ده سانتی متری و بیشتر دارند حجم عظیمی گاز های آلوده را از خود خارج می کنند .
این نتیجه داشتن 70 سال وزرات صنعت در کشور است با چند صد هزار نفر پرسنل ؟
اصلا وزراتخانه را نداشته باشیم ده نفر مغز متفکر می تواند تمام 70 سال در یک هفته پوشش و برنامه بدهد و حتی دستور اجراء صادر کند. یکی مرد جنگی به از صد هزار؟
الان هم می توان درب این غار خانه خراب کن مال حیثیت جان گل گرفت؟
بعد هم چند نفر کارشناس تحصیل کرده و سابقه دار ظرف یک هفته مامور کرد برنامه کلی و ظرف یک ماه برنامه جزئی آماده کنند؟
برای اشتغال برای تخلیه آب سیل در اهواز در آبادان در خرمشهر چند کانال تخلیه تا دریا نیاز هست ؟
همین طور در آق قلا در کمیشان در گرگان؟
چند نفر متخصص مهندسی پزشک پرستار هواشناس و غیره می خواهیم؟
چند عدد معلم استاد و.
هر کجا نگاه می کنید جای برنامه منظم و منطقی خالی است.
متاسفانه کشور دارد بیشترین حقوق برای این کارشناس ها پرداخت می کند اما هیچ کدام بدرد نمی خورد؟
بدرد لای جرس خوبند آقا این همه حقوق های کهکشانی برای هیچ؟
بریزید اینها را بیرون چند نفر بدون مدرک با اخلاص قانع و مرتبط با خدا را پیدا کنید با دستمزد اندک یا اصلا بدون دستمزد بگذارید نگاه بزرگ و آینده نگری در کف ملت بگذارند.
ببینید چقدر نتیجه کار فرق خواهد کرد.
برای اقتصاد هم همین برنامه قابل اجراء است بعضی فکر می کنند تا ابد وقت دارند.
اینطور نیست شورش های اخیر نشان داد وقتی برای مسئولین نیست.
تمام بحران ها لبریز شده است.
مفهوم لبریز یعنی فرصت تمام است بازی فوتبال که تمام شد نود دقیقه گذشت داور چند دقیقه زمان تلف شده اجازه بازی می دهد.
اکنون وقت حاکمیت تمام شده است اگر کسی حالیش نیست در خواب است.
هیچ وقتی برای اصلاح نمانده است جامعه به شدت ملتهب است حتی بیشتر از لبنان و عراق؟
منتها مردم ما صبور تر هستند .
مطمعن باشید وقت بسیار بسیار تنگ است هر چطور می خواهید حساب کنید من وظیفه خدایی دارم اعلام کنم بعضی دستمال به دست ها نمی گذارند اطلاعات به مسئولان اصلی کشور منتقل شود؟
از نظر من حاکمیت فقط چند ماه وقت دارد کمتر از انگشتان یک دست؟
این زنگ پایان بازی است.
تهدید نیست تحلیل است شرایط در حاشیه و شهرهای کمتر توسعه افتاده هم اکنون بحرانی و کار تمام شده است.
هم اکنون بیش از نصف مردم حاشیه نشین و فقیر کشور بطور کلی از حاکمیت نه فقط دولت بطور کلی نا امید شده اند.
دارند دنبال جایگزین می گردند؟
یکی از مشکلاتی که در عراق بروز کرده بود این بود هر چه مسئولان قول می دادند وضع خوب خواهد شد اصلاح خواهد شد درست می کنیم مردم نمی پذیرفتن اصلا قبول نمی کردند اینجا هم دارد به این شرایط نزدیک می شود.
این آخرین لحظات را دریابید؟
برخورد کشورهای مختلف در برخورد با " کرونا " نشان داد نه فقط شروع شیوع کرونا بسیار مخرب و کشنده است بلکه خروج از " فاصله گذاری " اجتماعی و قرنطینه هم بسیار خطرناک و کشنده می تواند باشد.
درست مانند حفظ سلامت و جان انسانها در زمان اعلام پایان جنگ گاه موجب کشته شدن سربازان بیشماری می شود؟
همانطور که تعداد شهدای ما پس از اعلام قبول قطعنامه سازمان ملل متحد در جنگ ایران و عراق افزایش تصاعدی داشت.
در واقع محافظت از اقتصاد و معیشت مردم با عوارض مرگ میر جمعیت یک استراتژی بسیار ظریف و دقیق است .
که گاه اشتباه در اتخاذ تصمیمات غیر مسئولانه و عوامگرایی باعث فاجعه خواهد شد.
در واقع دولت فرصت ورود به بستن بازار و مسافرت بسیار دیر و بی موقع اتخاذ کرد؟
می رود که در باز کردن بازار و اعلام ت درست مرتکب اشتباهات مرگبار دیگری گردد.
با پایان تعطیلات نوروز و پایان یافتن ذخیره مالی خانواده ها گرایش به باز کردن بازار و باز کردن کسب کارها افزایش خواهد یافت.
اگر دولت نتواند یک برنامه اصولی و مطمئن برای بازگشت به بازار را ارائه دهد با توجه به پایین بودن سرمایه اعتماد اجتماعی دولت بیم یک مقاومت مدنی منفی می رود .
در واقع دولت همواره نشان داده بی برنامه و یا بسیار بد برنامه است؟
لذا بیم آن می رود باز شدن یکباره و غیر مسئولانه بازار ها به یک همه گیری و شیوع همگانی منجر شود.
حتی موجب سرپیچی اجتماعی گردد.
اگرچه این موارد گاهی مطلوب آقایان دولتی از جمله خود آقای هم هست؟
اما شرایط ایجاد می کند که یک ت تدوین شده از پیش اعلام شده به استقبال از باز کردن کسب کارها برویم.
البته به تدریج نه یکباره تجربه شکست هنگ گنک نشان داد که این باز گشایی بسیار حساس فنی و حساب شده است و باید به تدریج اقدام به بازگشایی بازار کرد.
با اتخاذ مقررات جدید و استفاده از تجهیزات فردی و تجهیزات جمعی ( دولتی ) یک برنامه مشخص اعلام کرد .
پیشنهاد می کنم از روز 20 فروردین بخشی از صنف با اولویت صنف ضروری با برنامه از پیش طراحی شده باز گشایی شوند.
ابتدا مقررات ذکر می کنیم بعد صنوف مورد نیاز
اول اینکه رفت آمد اشخاص و استفاده از مترو اتوبوس تاکسی منوط به داشتن تجهیزات فردی گردد.
در واقع اشخاص باید با ماسک و دستکش ( برای هر دو دست ) وارد اجتماع شوند.
حتی کار در داخل مغازه ها و شرکت ها هم شامل این مقررات باید باشد
دوم اینکه مغازه های باز شده باید یک محوطه خاص با پلاستیک طراحی شده را در داخل مغازه برای مشتری ( مغازه های بزرگ ) تهیه و تدارک ببینند تا تماس فروشنده با مشتری به حداقل برسد؟
اگر تعداد مشتری اجازه فاصله گذاری یک متر از همدیگر مخدوش نکند اگر تعداد بیشتر بود باید مشتری در خارج مغازه و محوطه منتظر شده و به تدریج به داخل مراجعه کند. ( استفاده از سیستم نوبت دهی )
در واقع باید با این فرض بازار باز شود که هر کسی مشتری عابر همسایه دوست فامیل حتی یا حامل ویروس " کرونا است یا خود مبتلا است.
فقط با این روش است که می توان جامعه را از همه گیری و ابتلای همگانی نجات داد هم بازار باز کرد هم به تدریج مردم مداوا کرد.
یا اینکه مغازه کوچک است لذا باید از ورود مشتری به داخل مغازه خودداری کرد با کشیدن یک پلاستیک و گذاشتن یک سوراخ در وسط آن فقط کالا را تحویل و وجه آن را دریافت کرد توضیح اینکه باید دستگاه POS یا کارت خوان در مقابل مشتری قرار گیرد تا خودش اقدام به کشیدن کارت کند.
و صاحب مغازه موظف است مواد ضد عفونی برای دست با دستکش مشتری در کنار کارت خوان قرار دهد.
در واقع گشایش کسب کارها با رعایت تمام موارد ایمنی.
ساعات کار هم کمتر از روزهای عادی خواهد بود برای کنترل پیک رفت و آمد هم باید ساعات بازگشایی هر صنف با صنف دیگر فرق داشته باشد همینطور ساعت بسته شدن مغازه ها هم باید با هم متفاوت باشد اگرچه در حالت عادی هم صنف صنعتی زودتر کارشان تعطیل می کنند و فروشندگان صفر ساعات دیرتری کار تعطیل می کنند اما بهتر است که این کار متمرکز و طزیق اتحادیه ها اعلام شود و صنوف هم رعایت کنند.
نکته مهم این بازگشایی همکاری و نظارت کامل اتحادیه های صنفی است در واقع مجری این بازگشایی و بازرسی اتحادیه ها هستند هم ابلاغ موارد ایمنی هم بازدید از موارد بهداشتی و هم ارائه آمار هم ارائه آمار مبتلایان احتمالی بعد از گشایش این یک برنامه است که باید روزانه پیگیری و آفت های آن گزارش شود تا مقررات خاص بیشتری تدوین شود یا حتی اگر آمار ابتلا فروشندگان و صاحبان مغازه ها بالا رفت نسبت به تعطیل کردن مجدد اقدام شود.
خوشبختانه تمام صنفهای ما دارای اتحادیه و متشکل هستند این نیروی عظیم می تواند در مقابله با کرونا ما را شدیدا یاری کند.
قابل ذکر است بیش از 137 اتحادیه صنفی در تهران وجود دارد و همه زیر نظر اتحادیه مرکزی صنوف و وزارت کشور هستند.
بدیهی است اگر موارد بالا با دقت رعایت شود آمار مبتلایان بسیار کم و نادر خواهد بود چرا که فروشندگان مغازه ها به اندازه پرستاران و پزشکان در معرض تهدید و ابتلا نیستند؟
اما صنوف در ابتدای کار 20 فروردین
1- تمام صنوف دارو داروخانه مواد آرایشی بهداشتی و پزشکی بیمارستانی عمده فروشان این صنف
2-- تمام صنوف ابزار فروشان قطعات یدکی فروشان تعمیر کاران پیچ مهره فروشان باطری و لوازم یدکی ماشین و خدمات صنعتی غیره ( بازگشایی این صنوف در سال جهش تولید و شروع کسب های دیگر واجب و اولویت بیشتری دارد)
3- تمام صنوف رایانه و آی تی نوشت افزار فروش تلفن همراه و ثابت صوتی تصویری فتوکپی ( بازگشایی این صنف برای ارائه خدمات اینترنتی و کم شدن تردد اامی است)
4- تمام صنوف چاپخانه داران کاغذ فروشان کلیشه صحاف مهر پلاک و لوازم چاپ
اما سری دوم صنوف که باید بازگشایی شوند در 30 فروردین به شرح زیر با رعایت همان موارد ایمنی
4- باز شدن دانشگاه های با رعایت فاصله یک متر برای هر دانشجو امکانات دانشگاهی ایران این اجازه را به ما خواهد داد دانشگاه در اولین فرصت باز کنیم دانشگاه سهم مهمی در انتشار موارد علمی و ثبات فکری سلامتی رشد کشور دارد. اگرچه باز شدن مدارس احتیاج به زمان بیشتری دارد.
در صورت وم مدارس از دهم اردیبهشت با اولویت دبیرستان ها امکان پذیر خواهد بود
5- در 30 فروردین می توان فروشندگان ساعت سراجان لوازم خانگی شیشه طلا و جواهر بلور لوازم خانگی عکاسان عینک فروشان فخاران فرش بازگشایی کرد
6-در دهم اردیبهشت می توان بقیه صنوف رستورانها و اغذیه فروشان فروشندگان پرنده ماهی زنده تالار پذیرایی حلوا و شرینی فروشان باز کرد
به شرطی که برای هر کدام جداگانه مقررات بهداشتی جداگانه ابلاغ گردد
مانند فروش غذای سرد تا اطلاع ثانوی ممنوع است ( غیر از محصولات کارخانه ای استاندارد)
فاصله مشتری در رستورانها حداقل یک متر و استفاده از لوازم یک بار مصرف حتی سفره یکبار مصرف
در واقع خطرناک ترین صنوف برای کرونا همین صنف آخر هستند که نیاز به چاپ بروشور و مقررات ایمنی مفصل دارند.
به هر حال کرونا مهمان ناخوانده است و حالا حالا ها بر ای ما نقش بازی خواهد کرد؟ و نمی توان صنفی را برای همیشه تعطیل کرد.
امید است این سطور مسئولان خالی از حب و بغض بدون غل و غش بررسی کنند و مانند یک پدر دلسوز برای ملت ایران آن را اجرایی کنند .
حالا امکان تغییرات زمانی چند روز جلو و عقب کردن یا یک صنف زودتر باز کردن یا دیر تر باز کردن عیبی ندارد اما چارچوب کار مشخص است .
درباره این سایت